ေကာ့ဂြန္းဂူ သမိုင္းေႀကာင္း
ေကာ့ဂြန္းဂူသည္ေမာ္လျမိဳင္ျမိဳ႕ဖက္မွ ၂၈-မုိင္၊ ဖားအံျမိဳ႕မွ ၈-မုိင္၊ သံလြင္အေနာက္ဖက္ရွိ ဘားကပ္ေက်းရြာမွ ၂-မုိင္၊ သံလြင္အေနာက္ဖက္ရွိေကာ့ဂြန္းေက်းရြာမွ ႏွစ္ဖာလုံအကြာရွိ အျမင့္ေပ ၁၀၀၀၊ အလ်ားေပ ၆၀၀၀ ရွိေသာ ထုံးေက်ာက္ေတာင္အမ်ိဳးအစားျဖစ္သည့္ေကာ့ဂြန္းေတာင္တြင္ တည္ရွိသည္။
ေကာ့ဂြန္းဂူသည္ အလ်ား ေပ-၁၃၀၊ အနံ ေပ-၇၀၊ အျမင့္ ၂၅-ေပရွိျပီး တစ္ဖက္ပိတ္ဂူျဖစ္ကာ ေက်ာက္စက္ပန္းစြဲ၊ေက်ာက္စက္မိုးေမွ်ာ္မ်ားလည္း ရွိသည္။ ဂူအ၀သည္ ေက်ာက္ကမ္းပါးယံအမိုးေနာက္တြင္ ရွိေသာေႀကာင့္လည္းေကာင္း အေရွ႕အရပ္သို႔မ်က္ႏွာမူသျဖင့္ေနေရာင္ရေသာေႀကာင့္လည္းေကာင္း မိုးပက္ျခင္း စုိထိုင္းထိုင္းျဖစ္ေနျခင္းတို႔ ကင္းေ၀းသည္။
သမုိင္းေႀကာင္း
ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၄၁၉-တြင္ အေနာ္ရထာမင္းသည္ မႏုဟာမင္းကိုတိုက္ခုိက္သျဖင့္ သထုံပ်က္သည္။ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ား၊ ပညာရွင္မ်ားကိုလည္း ယူေဆာင္သြားႀကသည္။ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္လာေသာ မုတၱမမိဖုရားသည္ ေကာ့ဂြန္းဂူသို႔ေရာက္ရွိပုန္းေအာင္းေနသည္။ ပုန္းေအာင္ေနစဥ္အတြင္း ေကာ့ဂြန္းဂူႏွင့္ ဂူအနီးနားတစ္၀ုိက္တြင္ ေစတီ၊ဆင္းတု၊ရုပ္ႀကြမ်ားကို ဂူတြင္ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။
ေကာ့ဂြန္းဂူႏွင့္ပတ္သက္၍ ေရွးေဟာင္းယဥ္ ေက်းမႈအေမြအႏွစ္မ်ား ကိုေအဒီ၁၉ရာစုအေစာ ပုိင္းကပင္
ေရွးေဟာင္းႏွင့္သမုိင္းပညာရွင္မ်ားကကြင္းဆင္းေလ့လာျခင္း၊ဂ်ာနယ္မ်ားႏွစ္ခ်ဳပ္ အစီရင္ခံစာမ်ားတြင္ျပန္
လည္ေဖၚျပျခင္းတို႔ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ၂၇-၁-၁၈၂၇-တြင္ ျဗိတိသွ်သံအမတ္ႀကီး ဂၽြန္ကေရာ့ဖုိ႔ေရာက္ခဲ့ကာ ၁၈၃၅-တြင္ ေကာ့ဂြန္းဂူသို႔ေရာက္ရွိခဲ့ေသာ သုေတသနပညာရွင္ ရစ္ခ်တ္တင္ပယ္က ေကာ့ဂြန္းဂူရွိ နံရံကပ္ဆင္းတုမ်ားကို တန္ ၅၀၀-ရွိေသာ သေဘၤာျဖင့္ တင္ေဆာင္လွ်င္ပင္ အုတ္ခြက္အားလုံး၏ ထက္၀က္မွ်ကိုပင္ မသယ္ေဆာင္ႏုိင္ဟု ဆိုခဲ့သည္။ ၁၈၃၆-တြင္ ဂ်ပ္ဆင္အဘိဓာန္ျပဳစုသူ ဆရာယုဒသန္ေခၚမစၥတာဂ်က္ဂ်ပ္ဆင္ယုဒသန္ႏွင့္အဖြဲ႔ေရာက္ရွိကာယင္းအဖြဲ႔ထဲမွ ေဟာင္း၀တ္မယ္လ္ကြန္
သည္ ၁၈၄၀-တြင္ သူ၏ ျမန္မာႏုိင္ငံတစ္ခြင့္လွည့္လည္စဥ္-ဟူေသာ စာအုပ္တြင္ ေကာ့ဂြန္းဂူအေႀကာင္းကို အေသးစိတ္ေရးသားခဲ့သည္။
၁၈၉၁-တြင္ေက်ာက္စာ၀န္မစၥတာေတာ္စိန္ခိုႏွင့္အဖြဲ႔၊၁၈၉၂၊ဧျပီတြင္ေမဂ်ာအာရ္စီတမ္ပယ္ႏွင့္အဖြဲ႔တို႔ေရာက္
ရွိကာ၄င္းတို႔၏မွတ္တမ္းတြင္ေရွးေဟာင္းပစၥည္းမ်ား၏ဓါတ္ပုံမွတ္တမ္းမ်ားကိုပါ ေဖၚျပသည္။
ေတာ္စိန္ခုိမွတ္တမ္းတြင္၁၄-ရာစု၊ထုိင္းအကၡရာဟုယူဆရသည့္ သစ္သားဆင္းတုသုံးဆူကိုယူေဆာင္သြားသည္ဟုဆုိသည္။၁၉၄၀၄၁တြင္ေရွးေဟာင္းသုေတသနညႊန္ႀကား
ေရး၀န္ေဟာင္းဦးလူေဖ၀င္းႏွင့္ ေဒါက္တာဂ်ီ၊အိတ္(ခ်္)လုစ္တို႔ေရာက္ရွိခဲ့သည္။
ဦးလူေဖ၀င္းႏွင့္ေဒါက္တာဂ်ီ၊အိတ္(ခ်္)လုစ္တို႔ေရာက္ရွိခဲ့သည္။
၁၉၅၈-တြင္ဦးဖိုးလတ္၊ဗုိလ္မႈးဘရွင္၊ ႏုိင္ပန္းလွ၊ ေဒါက္တာဂ်ီ၊အိတ္(ခ်္)လုစ္တို႔က ေကာ့ဂြန္းဂူသို႔သြားေရာက္
ကာ ေရွးေဟာင္းသုေတသနဌာန၏ ထိမ္းသိမ္းမႈေအာက္တြင္ ထားရွိႀကသည္။
ေလ်ာင္းေတာ္မူ ဗုဒၶဆင္းတုေတာ္မ်ား
ေလ်ာင္းျခင္းကို သယန-ဟု ေခၚေ၀ၚသုံးႏႈန္း၍ ယင္းသယန-ေလ်ာင္းေတာ္မူပုံ ထုလုပ္ရာတြင္
၁။ျခေသၤ့မင္းေလ်ာင္းေနပုံႏွင့္တူသျဖင့္ သီဟသယနေခၚေသာ အေညာင္းညာေျပလဲေလ်ာင္းေနဟန္
၂။ဂီလာနသယန သို႔မဟုတ္ ဗ်ာဓိသယနေခၚ မက်န္းမမာသျဖင့္ မထႏုိင္ေသာေႀကာင့္ လဲေလ်ာင္းေနဟန္
၃။မဟာပရိနိဗၺာနသယန သုိ႔မဟုတ္ ကုသိႏၷာပုံေတာ္ေခၚ မဟာပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူဟန္
ေလ်ာင္းေတာ္မူဗုဒၶဆင္းတုကိုးကြယ္ရာတြင္ အရပ္မ်က္ႏွာကိုလုိက္၍ အမည္မွတ္ႀကသည္လည္းရွိ၏။ ယင္းကား ၁။အေရွ႕သာေလ်ာင္း၊ ေတာင္ ေပါင္းေလာင္း၊ ေနာက္ေစာင္းေနရဗာ၊ ေျမာက္ေစာင္း ကုသိႏၷာ၊ ေလးျဖာေခၚေ၀ၚတာ-ဟူေသာ နိယံႏွင့္
၂။အေရွ႕ဦးေခါင္း၊ ေရႊသာေလ်ာင္း၊ ေပါင္းလည္းဒကၡိဏာ၊ ေနာက္ေနရဗဏ္ ပစၧမံ၊ ေျမာက္မွန္နိဗၺာန္သာ-ဟူေသာနိယံတို႔ႏွင့္အညီ အေရွ႕အရပ္ကို မ်က္ႏွာမူေလ်ာင္းေနဟန္ကို ေရႊသာေလ်ာင္း၊ ေတာင္ဖက္သို႔ ဦးေခါင္းလွည့္ေလ်ာင္းေတာ္မူဟန္ကို ေပါင္းလည္းပုံေတာ္ (သို႔) ေပါင္းလည္းပုံေတာ္၊ အေနာက္ဖက္သို႔ ဦးေခါင္းလွည့္ေလ်ာင္းဟန္ကုိ းေနရဗဏ္ပုံ (သို႔) ဧည့္ခံေတာ္မူပုံ၊ ေျမာက္ဖက္သို႔ ဦးေခါင္းျပဳ ေလ်ာင္းေတာ္မူဟန္ကုိ မဟာပရိနိဗၺာန္ပုံေတာ္ဟူ၍ ေခၚေ၀ၚႀကသည္။
ဤေကာ့ဂြန္းဂူတြင္ ေက်ာက္ေတာင္နံရံ၊ မ်က္ႏွာႀကက္အေနအထားတို႔အေပၚ မူတည္၍တိက်ေသာအရပ္
မ်က္ႏွာသတ္မွတ္မႈ မရွိေသာေႀကာင့္သီဟာသနေလ်ာင္းေတာ္မူအေနအထားကို ေတြ႔ရသည္။
ထုိင္ေတာ္မူဗုဒၶဆင္းတုေတာ္မ်ား
ရုပ္ပြားေတာ္မ်ားသည္ တမူထူးျခားစြာ ႏွစ္ဆူ၊သုံးဆူ၊ေလးဆူတြဲ၍ ထုလုပ္ထားသည္။ တာ၀တႎသာတြင္ နိမၼိတရုပ္ပြားေတာ္ကို ဖန္ဆင္း၍ နတ္တို႔အားတရားေဟာေစကာ လူ႔ျပည္တြင္ အရွင္သာရိပုတၱရာအား အဘိဓမၼာမာတိကာကိုေဟာျပီးေသာအခါ နတ္ျပည္သို႔ျပန္ႀကြ၍ တစ္ဆက္တည္းျဖစ္ေစရန္ ပ႑ဳကမၺလာျမေက်ာက္ျဖာထက္၀ယ္ တူယွဥ္တြဲထုိင္ေနဟန္ကို ရည္ရြယ္သည္။ ရုိးရုိးထုိင္ဆင္းတုမ်ားႏွင့္ မကိုဋ္ဆင္ျမန္းထားေသာ ဆင္းတုမ်ားကုိလည္း ေတြ႔ရသည္။ မကိုဋ္ဆင္ျမန္းထားေသာ ဆင္းတုမ်ားကို အိႏၵိယႏုိင္ငံ၊ဗီတားႏွင့္ ဘဂၤလားေဒသတို႔၌ ပါလေခတ္ (ေအဒီ၊၁၀-၁၂)တြင္ စတင္ထုလုပ္သည္။ ဗုဒၶဆင္းတု ထုလုပ္ေသာအခါ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ မင္းမ်ိဳးျဖစ္ျခင္း၊ ျမတ္စြာဘုရား၏တန္ခုိးေတာ္ကို စႀကာ၀ေတးမင္းႏွင့္ခုိင္းႏိုင္းျခင္း၊ ယုံႀကည္ျခင္းတို႔ေႀကာင့္ ပန္းခ်ီပန္းပုဆရာတို႔ႏွင့္ သဒၶါႀကည္ညိဳသူတို႔က မကိုဋ္ႏွင့္လည္ဆြဲတို႔ျဖင့္ထုလုပ္ခဲ့ႀကသည္။ျမန္မာႏွင့္အိႏၵိယတို႔ယဥ္ေက်းမႈျခင္းကူးလူးဆက္ဆံရာမွ ျမန္မာႏုိ
င္ငံသို႔ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။
စူဠ၀ံသႏွင့္မဟာ၀ံသတို႔တြင္သဒၶါႀကည္ညိဳသူတို႔က ျမတ္စြာဘုရားဆင္းတုကိုအ၀တ္တန္ဆာမ်ားလွဴဒါန္းရာမွ
ျဖစ္ေပၚလာခဲ့သည္ဟုလည္းေကာင္းမဟာပရိနိဗၺာနပါဠိေတာ္တြင္ျမတ္စြာဘုရားသည္ စႀကာ၀ဠာတစ္ခုမွ
အျခားစႀကာ၀ဠာတစ္ခုသို႔ တရားေဟာႀကြေသာအခါ ထိုေဒသ၏ရွင္ဘုရင္ထိုင္ရာ ရာဇပလႅင္တြင္ ထုိင္ေတာ္မူေလ့ရွိျပီး လူတို႔က မိမိတို႔၏ဘုရင္တည္းဟု ထင္မွတ္မႈကိုရည္ရြယ္၍လည္းေကာင္း ဇင္းမယ္ယြန္းပဏၰာသက်မ္းအရ မာန္မာနႀကီးေသာ ဇမၺဴပတိမင္းကို အမ်ိဳးမ်ိဳးဖန္ဆင္းရာမွ ျဗဟၼာအသြင္ ဖန္ဆင္းသည္ကိုရည္ရြယ္၍ထုလုပ္ကိုးကြယ္ရာမွလည္းေကာင္းထိုသို႔ေသာဟန္ ျဖစ္ေပၚလာသည္ဟုဆုိသည္။
Attraction Sites In World 